Wie is volgens jou de moeilijkste persoon in een groep die je leidt/begeleidt? Is het diegene die niet oplet, afgeleid wordt door technologie? Degene die het oneens is met alles wat je zegt? Degene die de hele groep domineert? Degene die stil en afstandelijk is? Of misschien komt er wel een hele groep opdagen die zich gedraagt als je ergste nachtmerrie... Hoe ga je daar mee om?
Het 'nachtmerrie' experiment
In ons Facilitator Development Programma experimenteren we met het faciliteren van deze nachtmerries van ons. Je vraagt je collega's om de ergste setting te creëren die je je kunt voorstellen en dan gaan we daarmee aan de slag. En o ja, het role-play wordt real-play! Ik heb het keer op keer zien gebeuren. Laat me vertellen wat er gebeurde met Carol, een van onze deelnemers.
Carol is een ervaren facilitator met een ‘spike’ in empathie, een dienende mindset en zeer rijk in non-verbale expressie en energetische uitstraling. Teleurgestelde deelnemers is wat ze het moeilijkst vindt om mee om te gaan. Ze vertelt over een groep waarvan ze verwacht dat die erg teleurgesteld zal zijn omdat leider Karl niet met haar mee kan als co-facilitator. En dat de groep het met alleen haar moet doen. Ze legt ons uit hoe we ons moeten gedragen in het rollenspel en verlaat de zaal om zich voor te bereiden.
We creëren onze eigen ellende
De eerste ronde gaat als volgt: Carol komt zeer gespannen en neergeslagen de kamer binnen, maakt geen contact met ons en deelt met een treurig gezicht mee dat Karl er niet bij is vandaag. Wij haken moeiteloos in op haar depressieve energie en reageren teleurgesteld. Zij leeft vervolgens met ons mee en spreekt haar eigen teleurstelling uit over het feit dat Karl niet meedoet en voor we het weten zakken we weg in een moeras van negatieve energie.... Carol heeft het zichtbaar moeilijk en begint haar zelfbeheersing te verliezen. We haken volledig af.
Ok, laten we het opnieuw proberen.
De moeilijkste deelnemer ben jij
Carol verlaat opnieuw de kamer. Als groep beginnen we ons voor te bereiden op de volgende ronde. Maar op een of andere manier, komen we in een super grappig verhaal terecht. Een van onze teamleden vertelt over toen hij op het podium van de lagere school van zijn kinderen is beland, en een liedje over rozen moest zingen in een kerstkoor. En vertelt op hilarische manier hoe gênant dat was en zingt er zelfs bij. We zitten inmiddels hardop te lachen. We proberen onszelf terug te brengen in een serieuze modus om de scène voor Carol te zetten. Maar dan besluiten we onze vrolijke toestand te laten voor wat het is. Laat haar het werk maar doen om de teleurstelling te creëren!
Als Carol de kamer binnenkomt, treft ze ons vrolijk en nog steeds grinnikend aan. Wij begroeten haar en nemen plaats; zij gaat ook zitten. En tot onze verbazing: daar gaat ze weer! Met een zeer droevig gezicht deelt ze mee: ‘Ik heb slecht nieuws. Karl komt er vandaag niet bij, heel jammer.' Opnieuw begint ze uit te leggen hoe jammer dat is, hoe graag hij hier had willen zijn, dat we het zonder hem zullen moeten doen enz. enz. Ook al zitten we aanvankelijk in een lichte en vrolijke modus, toch slaagt ze erin onze energie naar beneden te halen. Meer nog dan de woorden ‘slecht nieuws’, ‘jammer’, ‘verdrietig’ enz. raakt haar negatieve energie me en ik voel mijn glimlach vervagen.
We pauzeren even en vertellen Carol hoe onze stemming in een paar minuten is omgeslagen van plezier naar negatieve gevoelens.
Plotseling snapt ze het. Hoe ze zich altijd op het ergste voorbereidt en in een poging zich 'schrap te zetten' een energie inzet die deze ergste uitkomst vanzelf creëert. Zelfs wanneer de omstandigheden er eigenlijk niet om vragen. Een klassieke self-fulfilling prophecy! Wie heeft er moeilijke deelnemers nodig als je zelf de moeilijkste bent?
Onszelf instellen op succes
Ze doet nog een laatste poging. De feiten zijn nog steeds dezelfde, Karl doet vandaag niet mee. En aangezien de groep hem erg graag mag, zal ze daar waarschijnlijk op reageren. Maar in plaats van alvast drama te creëren, centreert ze zich nu, richt ze zich op wat ze wel kan beïnvloeden en komt ze met een positieve houding binnen. We merken onmiddellijk het verschil. Ze maakt contact met ons en na het creëren van ‘rapport’ brengt ze beknopt en duidelijk de boodschap. Als sommigen van de groep reageren dat ze Karl zullen missen, bevordert ze een creatieve dialoog die leidt tot het idee om hem te laten weten dat hij gemist zal worden in een korte videoboodschap. En dan is de groep klaar om verder te gaan. Deze constructieve start helpt Carol om te versnellen en moeiteloos in het werk te komen.
'De kwaliteit van de interventie hangt af van de kwaliteit van de innerlijke toestand van de degene die interveniërt'
Deze uitspraak van Bill O'Brian, wijlen CEO van Hanover Insurance zegt alles. Jij kan wel eens de moeilijkste deelnemer in de groep zijn, zeker als je je er niet van bewust bent. Vandaar dat het doen van ons innerlijke werk van het grootste belang is voor ons als leiders en facilitators. Zelfbewustzijn is de sleutel tot meesterschap en niet alleen in ons professionele leven. 'Liberation Of Facilitation' is een facilitator developmentprogramma dat je helpt om meesterschap te verwerven, en om groepen leiders te begeleiden in datzelfde te doen. Wil je meer leren? www.liberationoffacilitation.com of neem contact op via jeroentje@liberationoffacilitation.com om verder te onderzoeken.
Comments